یکی از دوستان در خصوص وجود و یا عدم وجود نماز در ادیان گذشته و نحوة اقامه آن تلفنی سؤالی مطرح نموده اند که به فضل و یاری خدا ذیلا پاسخ داده می شود .
پاسخ :
صلاة دو گونه معنا می شود 1- معنای لغوی 2- معنای اصطلاحی و شرعی . معنای لغوی آن به معنای عام عبادت و نحوه های گوناگون پرستش خداست . اگر نماز را به این معنا اتخاذ کنیم نه تنها انسانها، بلکه به اعتبار ولایت تکوینی تمامی موجودات عالم را در بر می گیرد.قرآن مجید فرمود اِن مِن شَیئٍ الاّ یُسَبِّحُ بِحَمدِهِ وَ لکِن لا تَفقَهوُنَ تسبیحَهُم ( هیچ ذی وجودی نیست مگر اینکه تسبیح گوی حضرت حق است ) یعنی به این معنا کفار هم نماز  داشته اند . در جای دیگر ، کتاب الهی می فرماید ما کانَ صَلاتُهُم عِندَ البَیتِ الاّ مُکاءًً وَ تَصدِیَةً ( نماز کفار چیزی نبود جز سوت زدن و کف زدن در کنار خانه خدا ) . اما نماز به معنای اصطلاحی و تشریعی آن عبارت است از هیئت خاصی از رفتار در قالب عبادت که با اذکاری خاص همراهی دارد . به این معنا نماز عبادتی است که هیچ شریعتی از آن جدا نبوده است و قرآن مجید در جای جای خود به آن اشاره کرده است که شامل نمازهای حضرات ابراهیم ، موسی ، عیسی ، ذکریا ، شعیب و مریم ( علی نبیّنا و آله و علیهم السّلام ) و غیر از آن بوده است . نبیّ اعظم اسلام حضرت ختمی مرتبت محمّد ( ص ) نیز قبل از بعثت نمازهایی به پا می داشته اند که شامل خواندن اذکار و آیات قرآنی بوده است . قرآن در آیه 9 سوره علق میفرماید أَرَأَیتَ الَّذی یَنهی عَبداً إذا صَلّی ( مرا خبر ده از کسی که بنده ای را که عبادت می کرد و نماز میخواند را از این عمل نهی مینمود ) . این آیه که اولین سورة نازل شده بر رسول گرامی بوده و بطور یکجا نیز نازل شده است مشعر بر این است که رسول خدا ( ص ) قبل از بعثت نیز نماز می گذارده اند و پس از گذشت مدتی در شب معراج نمازهای پنجگانه واجب گردید ( البته مرحوم علامه طباطبائی رحمة الله علیه این نظر مفسرین را قبول ندارند ) که دو رکعت دو رکعت بود و در تشریعات بعدی به شکل کنونی درآمده است .
برای شادی روح استاذنا العارف الکامل حضرت شیخ محمود تحریری ( ره )صلوات